Wyszukaj
Zmień rozmiar czcionki
Wersje kontrastowe
Profesor UZ (w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych).
Jest absolwentką zielonogórskiej polonistyki, którą ukończyła obroną pracy magisterskiej pt. Onomastyka stylistyczna w twórczości Bolesława Leśmiana. Od początku swojej drogi zawodowej związana z Uniwersytetem Zielonogórskim (wcześniej: Wyższą Szkołą Pedagogiczną im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze). Przez pewien czas przebywała pod bezpośrednią opieką prof. dr hab. Małgorzaty Marcjanik. Odbyła także dwa półroczne staże naukowe (w latach 1991 i 1992) na Uniwersytecie Wrocławskim (opiekun stażu: prof. dr hab. Jan Miodek). Tam też, na Wydziale Filologicznym, obroniła rozprawę doktorską Tytuł utworu literackiego. Studium lingwistyczne (promotor w przewodzie: prof. dr hab. Marian Bugajski), którą w wersji rozszerzonej i zmodyfikowanej opublikowała w roku 2007. W roku 2011 uzyskała stopień doktora habilitowanego na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego na podstawie książki Studium kształtowania się kompetencji językowej agronoma. Analiza genologiczna, pragmatyczna i leksykalna „Wykładów” Władysława Majewskiego z lat 1848-1850 (Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza UZ, 2010). Wykształciła dwóch doktorantów.
Jej zainteresowania naukowe obejmują dwa obszary językoznawstwa, tj. językoznawstwo synchroniczne (tu: onomastyka stylistyczna - głównie problematyka tytułów; genologia lingwistyczna ze szczególnym uwzględnieniem zmian w obrębie wyznaczników gatunkowych i adaptacji różnych rejestrów stylistycznych przez gatunki; język mediów - także w zakresie gatunków prasowych i - szerzej - medialnych, np. Internet) oraz jezykoznawstwo diachroniczne (problematyka kształtowania się naukowej odmiany polszczyzny XIX wieku i pragmatycznych aspektów komunikacji językowej dawnej i współczesnej; funkcjonowanie wielkich i małych wspólnot komunikatywnych oraz wytwarzanych przez nie wzorów celowych zachowań językowych; zagadnienia kompetencji językowej, roli autorytetu i tradycji w sposobach komunikacji językowej w ramach wspólnot komunikatywnych). Najnowszy aspekt zainteresowań badawczych wiąże się z ideą łącznia tradycyjnie rozdzielanych domen językoznawczych z domeną teorii literatury. Główną problematyką badań są prateksty w tekstach kultury popularnej, jak podręczniki do narracyjnych gier fabularnych, glosariusze, mapy itp.
W latach 1995-1998 współorganizowała i kierowała Studium Dziennikarskim, była także autorką programu Podyplomowego Studium Edukacji Czytelniczej i Medialnej z Bibliotekoznawstwem, działającego przy byłej Katedrze Komunikacji Językowej i Społecznej WSP TK w Zielonej Górze. W latach 2012-2023 pełniła funkcję dyrektorki Instytutu Filologii Polskiej UZ.
Wykłada m.in. metodologię badań naukowych, wiedzę o współczesnej polszczyźnie, fonetykę i fonologię języka polskiego oraz funkcjonalny opis języka polskiego. Ponadto prowadzi warsztaty językoznawcze w badaniach nad mediami, zajęcia dotyczące podręczników narracyjnych gier fabularnych i seminaria (licencjackie, magisterskie, doktorskie).
